Keely Hodgkinson to jedna z najbardziej utalentowanych biegaczek średniodystansowych na świecie, która w ciągu zaledwie kilku lat kariery zdążyła już zapisać się w historii lekkoatletyki. Urodzona 3 marca 2002 roku w Wigan zawodniczka specjalizuje się w biegu na 800 metrów, gdzie regularnie plasuje się w światowej czołówce. Jej osiągnięcia, nietypowy styl treningowy i charakterystyczna osobowość sprawiają, że jest jedną z najbarwniejszych postaci współczesnego sportu.
Wczesne sukcesy i pierwsze medale
Keely Hodgkinson swoją międzynarodową karierę zaczęła już w juniorskich kategoriach wiekowych. W 2018 roku triumfowała na mistrzostwach Europy juniorów młodszych, a rok później zdobyła brązowy medal na mistrzostwach Europy U20 w Borås. Te wczesne sukcesy zapowiadały, że Brytyjka ma szansę stać się jedną z czołowych biegaczek swojego pokolenia. Przełomowym momentem w jej karierze okazał się rok 2021, kiedy podczas halowych mistrzostw Europy w Toruniu zdobyła złoto, a kilka miesięcy później – srebro na igrzyskach olimpijskich w Tokio, ustanawiając przy tym rekord Wielkiej Brytanii (1:55.88).
Technika i podejście do treningu
Trening Keely Hodgkinson znacząco różni się od metod stosowanych przez większość biegaczy średniodystansowych. W przeciwieństwie do tradycyjnego przygotowania opartego na dużych kilometrażach, Brytyjka stawia na intensywne sesje szybkościowe i trening crossowy. „Długie, spokojne biegi nie są uwzględnione w moim planie, chyba że latem, gdy potrzebuję dni regeneracyjnych” – przyznaje zawodniczka. W zamian wykonuje jednostki na orbitreku, pływa, korzysta z ergometru wioślarskiego i pracuje nad siłą, co pozwala odciążyć stawy i zmniejszyć ryzyko kontuzji.
Szósty wynik w historii Europy
W 2023 roku podczas finału Diamentowej Ligi w Londynie Hodgkinson pobiegła w czasie 1:55.19, ustanawiając nowy rekord Wielkiej Brytanii i plasując się na szóstym miejscu w historii Europy. Ten rezultat był tym bardziej imponujący, że tylko pięć europejskich zawodniczek w historii biegało szybciej, a wśród nich dominowały biegaczki z czasów Zimnej Wojny, często podejrzewane o doping. Dla porównania, identyczny czas osiągnęła Słowenka Jolanda Čeplak, która później przyznała się do stosowania EPO.
Walka z kontuzjami i zawody Keely Klassic
Mimo świetnej formy kariera Keely Hodgkinson nie obyła się bez problemów zdrowotnych. W 2024 roku musiała wycofać się z organizowanych przez siebie zawodów Keely Klassic z powodu kontuzji mięśnia dwugłowego uda. „Jestem zdruzgotana, bo przygotowywaliśmy się do tego od miesięcy” – pisała na Instagramie. Badania wykazały poważny uraz, który mógł zagrozić jej startom w sezonie halowym. Mimo to zawodniczka podkreśliła, że zawody miały promować lekkoatletykę i inspirować młodych sportowców, więc pojawiła się na miejscu, aby kibicować uczestnikom.
Mistrzostwa olimpijskie w Paryżu
Największym celem Hodgkinson w 2024 roku były igrzyska olimpijskie w Paryżu, gdzie ostatecznie sięgnęła po złoto. Brytyjka udowodniła, że należy do ścisłej światowej czołówki, pokonując rywalki w emocjonującym finale. Jej styl biegu, oparty na świetnym finiszu, stał się jej znakiem rozpoznawczym. Co ciekawe, przed zawodami testowała swoją formę podczas specjalnej sesji treningowej – biegła 800 metrów w dwóch częściach (400 m + 400 m z 30-sekundowym odpoczynkiem). W Tokio uzyskała w tym teście 1:55.3, a potem na igrzyskach 1:55.8, co pokazywało, jak precyzyjnie można określić jej aktualne możliwości.
Inspiracja dla młodych biegaczy
Keely Hodgkinson jest przykładem, że w sporcie nie ma jednej uniwersalnej ścieżki do sukcesu. Jej niestandardowe podejście do treningu dowodzi, że nawet przy stosunkowo niskim tygodniowym kilometrażu (około 45-55 km) można rywalizować z najlepszymi. „Trenuję prawie jak sprinterka, ale bieg na 800 m coraz bardziej zbliża się do tej metodyki” – mówi. Dla amatorów jej historia jest zachętą do eksperymentowania z treningiem crossowym, który może zmniejszyć obciążenie organizmu przy jednoczesnym budowaniu wytrzymałości.
Plany na przyszłość
Po zdobyciu olimpijskiego złota Keely Hodgkinson może skupić się na kolejnych celach – poprawieniu rekordu życiowego, sięgnięciu po medale mistrzostw świata i konsekwentnym budowaniu swojego wizerunku jako jednej z największych gwiazd lekkoatletyki. Jej determinacja, połączona z nietypowym stylem treningowym, sprawia, że na kolejne lata pozostanie jedną z najbardziej rozpoznawalnych sportsmenek w Wielkiej Brytanii i na świecie.
