Karolina Kazimierzowa, z domu Mariampolska, to postać, której życie stało się symbolem trudnych losów Polaków w XX wieku. Jej historia to opowieść o wytrwałości, miłości do ojczyzny i niezłomności w obliczu przeciwności.
Wczesne lata i zesłanie na Syberię
Karolina Kaczorowska urodziła się 26 września 1930 roku w Stanisławowie (obecnie Iwano-Frankiwsk na Ukrainie). Jej rodzina, pochodząca z kresów wschodnich, doświadczyła okrucieństwa sowieckiej okupacji. W 1940 roku, w ramach masowych deportacji Polaków, Karolina wraz z bliskimi została wywieziona na Syberię.
Wspominała później, że jednym z najtrudniejszych momentów było rozdzielenie z ojcem, który trafił do łagru. Dopiero po amnestii w 1941 roku rodzina mogła dołączyć do Armii Andersa, która prowadziła ewakuację polskich cywilów z ZSRR.
Droga przez Iran, Indie i Afrykę
Po opuszczeniu Związku Radzieckiego Karolina trafiła do Iranu, gdzie rozpoczęła naukę w polskiej szkole. Tam też zaangażowała się w działalność harcerską, która stała się dla niej ważnym elementem tożsamości.
Następnie, wraz z innymi polskimi uchodźcami, przebywała w Karaczi w Indiach Brytyjskich, a później w osadzie Koja w Ugandzie. To tam kontynuowała edukację, ucząc się w polskim gimnazjum. Wspominała, że mimo trudnych warunków, to właśnie tam odnalazła nadzieję na lepszą przyszłość.
Życie w Wielkiej Brytanii i spotkanie z Ryszardem Kaczorowskim
W 1948 roku Karolina wraz z rodziną osiedliła się w Wielkiej Brytanii. Tam ukończyła studia na Uniwersytecie Londyńskim i rozpoczęła pracę jako nauczycielka. W 1952 roku poślubiła Ryszarda Kaczorowskiego, który w późniejszych latach został ostatnim prezydentem RP na uchodźstwie.
Ich małżeństwo było nie tylko związkiem dwojga ludzi, ale również wspólną misją – zachowania polskości na emigracji. Karolina aktywnie wspierała męża w jego działalności, a sama angażowała się w pracę w polskich organizacjach, m.in. w Zjednoczeniu Polek w Wielkiej Brytanii.
Pierwsza Dama na uchodźstwie
Gdy w 1989 roku Ryszard Kaczorowski objął urząd prezydenta RP na uchodźstwie, Karolina stała się pierwszą damą. Choć ich władza miała symboliczny charakter, to ich działalność była ważna dla wielu Polaków na całym świecie.
W 1990 roku uczestniczyła w ceremonii przekazania insygniów prezydenckich Lechowi Wałęsie, co było symbolicznym końcem rządu na uchodźstwie. Mimo to, Karolina i Ryszard Kaczorowscy nadal angażowali się w życie polskiej diaspory, wspierając inicjatywy kulturalne i edukacyjne.
Działalność po śmierci męża
Po tragicznej śmierci Ryszarda Kaczorowskiego w katastrofie smoleńskiej w 2010 roku, Karolina kontynuowała ich wspólną misję. Była aktywna w środowisku kombatanckim, a także wspierała inicjatywy upamiętniające polską historię.
W 2012 roku ukazała się jej biografia, która stała się ważnym źródłem wiedzy o losach Polaków na uchodźstwie. W ostatnich latach życia, mimo pogarszającego się zdrowia, nadal uczestniczyła w uroczystościach patriotycznych, podkreślając znaczenie pamięci o przeszłości.
Ostatnie pożegnanie i spoczynek w Polsce
Karolina Kaczorowska z
