Kim jest Maria Stachurska?
Maria Stachurska to polska reżyserka, producentka filmowa i pisarka, znana przede wszystkim jako twórczyni dokumentu „Położna” oraz książki o tym samym tytule, poświęconych jej ciotecznej babci – Stanisławie Leszczyńskiej, heroicznej położnej z obozu Auschwitz-Birkenau. Jednak dla wielu osób pozostaje przede wszystkim matką Anny Lewandowskiej, znanej sportsmenki i bizneswoman. Jej życie to połączenie pasji artystycznych, rodzinnych wartości i zaangażowania w upamiętnianie historii.
Maria Stachurska i jej twórczość
Stachurska zadebiutowała jako reżyserka filmem „Położna” w 2020 roku, który przedstawia niezwykłą historię Stanisławy Leszczyńskiej. Dokument opowiada o kobietach, którym Leszczyńska pomagała rodzić w nieludzkich warunkach obozu koncentracyjnego. Film zdobył Złoty BohaterON w kategorii „Osoba Publiczna”, a książka stała się bestsellerem, przybliżając szerszej publiczności tę zapomnianą bohaterkę.
Prace nad projektem trwały trzy lata i wymagały od Stachurskiej nie tylko głębokiego researchu, ale też emocjonalnego przygotowania. Najtrudniejszym momentem była wizyta w Auschwitz-Birkenau, gdzie przebywała jej ciotka. „Musiałam przenieść się w tamte czasy… Pobyt na terenie obozu był dla mnie bardzo trudny” – wspominała w wywiadzie.
Rodzina Marii Stachurskiej – relacja z Anną Lewandowską
Prywatnie Maria Stachurska jest matką Anny Lewandowskiej, jednej z najbardziej rozpoznawalnych polskich sportsmenek, oraz Piotra Stachurskiego, scenografa. W mediach często podkreśla, że ich rodzina jest bardzo zżyta, a więzi pozostają silne mimo publicznego zainteresowania.
W rozmowach Stachurska zdradza, że Anna Lewandowska odziedziczyła po niej silną wiarę i determinację. Wspomina też zwyczaj modlitwy o sukcesy Roberta Lewandowskiego przed ważnymi meczami – „Matka Boża w jednym pantofelku świetnie strzela gole” – żartowała w wywiadzie dla „Party.pl”.
Wpływ Stanisławy Leszczyńskiej na życie Stachurskiej
Postać Stanisławy Leszczyńskiej odgrywała w życiu Stachurskiej kluczową rolę. Jej ciotka, choć nie mówiła o wojennych przeżyciach, pozostawiła po sobie głębokie dziedzictwo moralne. „Była osobą niezwykle wymagającą, ale też pełną ciepła” – wspomina Stachurska. Dopiero po jej śmierci rodzina dowiedziała się, jak wiele kobiet i dzieci uratowała w obozie.
Proces beatyfikacyjny Leszczyńskiej przyspieszył w ostatnich latach, a Maria Stachurska aktywnie uczestniczy w popularyzowaniu jej postaci, organizując pokazy filmu i spotkania z publicznością.
Wiara i wartości w życiu Marii Stachurskiej
Dla Stachurskiej wiara zawsze odgrywała ważną rolę. W jednym z wywiadów przyznała, że ofiarowała swoje dzieci – Anię i Piotra – Matce Bożej jeszcze przed ich narodzinami. Zawierzenie rodzinnej codzienności Maryi stało się dla niej źródłem wewnętrznego spokoju.
„Maryja nie jest nieosiągalna. Jeśli Jej zawierzymy, jest blisko nawet w najtrudniejszych chwilach” – mówiła w rozmowie o duchowości. Słowa te odzwierciedlają jej podejście do życia, w którym wiara, rodzina i praca twórcza nierozerwalnie się splatają.
Maria Stachurska a dziedzictwo artystyczne
Oprócz filmu „Położna”, Stachurska jest autorką książek „Wszystko przemienić w dobro” oraz „Położna. O mojej cioci Stanisławie Leszczyńskiej”. W przeszłości pracowała również jako producentka telewizyjna, współpracując m.in. z TVP.
W wolnych chwilach maluje ikony, a jej syn, Piotr, kontynuuje artystyczne tradycje rodziny, pracując jako scenograf.
Co dalej z projektami Marii Stachurskiej?
Obecnie Stachurska skupia się na promowaniu filmu i książki, ale nie wyklucza nowych projektów. W rozmowach podkreśla, że historia Stanisławy Leszczyńskiej wciąż jest mało znana, a jej misją pozostaje przywracanie pamięci o bohaterkach wojennych czasów.
Jej działalność pokazuje, że nawet w najciemniejszych momentach historii można znaleźć światło – tak jak zrobiła to jej ciotka, niosąc nadzieję w piekle Auschwitz.
Podsumowanie: Maria Stachurska – kobieta wielu talentów
Łącząc pasję twórczą, głęboką wiarę i rodzinne wartości, Maria Stachurska stała się ważną postacią zarówno w świecie kultury, jak i w życiu publicznym. Jej dzieła nie tylko upamiętniają przeszłość, ale też inspirują kolejne pokolenia do odnajdywania siły w człowieczeństwie nawet w najtrudniejszych czasach.
